Vandaag maar even gelijk proef gedraaid en geprobeerd te wecken in de snelkookpan. Ook draaiden we nog een stampotje in elkaar, maar kijk daarbij uit. Als je teveel stoom laat ontsnappen, kan de pure mee naar buiten worden ‘geslingerd’. Gelukkig hebben we een afwasbare muur 😉
Wecken
Tsja. Dat gaat dus niet zo lekker als in een normale weckpot. Ik vermoed dat de rubbers van traditionele merken zoals ‘Weck’ slecht reageren op de extra hitte die zich in de pan opbouwt. Nieuwe, ongebruikte rubbers doen het duidelijk beter dan gebruikte. Om een lang verhaal kort te maken: 1 op de vier potten -ongeveer- doet wat ‘ie’ moet doen: wecken. Als je hier kijkt zie je dat mijn testresultaten overeenkomen.
Op de hierboven gelinkte site adviseren ze ook het gebruik van ‘Kilner’ potten. Zeg maar de Amerikaanse variant van een weckpot. Met schroefdeksel dus. Ook zijn ze er in beugelversies, maar die zou ik eigenlijk niemand aanraden. (Je hebt geen controle over het eindproduct. Een ‘normale’ weckpot moet je aan het lipje kunnen optillen. En moet ook zonder bevestigingsmateriaal dichtblijven).
Jammer, maar niet onoverkomelijk. De eerstvolgende keer dat ik mijn draadjesvlees maak, is het toch in de snelkookpan. (Op het aanbraden na dan). Â Op de eerste plaats vanwege de tijd. Op de tweede plaats omdat het gelijk in ‘een bakje’ (lees: weckglas) zit. Zorg voor voldoende vloeistof, tomaten, uit en knoflook. Het weckglas net niet onder water zetten. Deksel erop en de inhoud kookt gewoon mee. Een uurtje en het is klaar.
Probeer dat maar eens in de koekenpan 😉