Toegegeven. Het heeft wat voeten in de aarde, een klok ophangen en werkende krijgen. En denk vooral niet dat je deze zelf repareren kan, als je eigenlijk twee linkerhanden hebt, maar dat niet wilt toegeven ;-
De radaren en tandwieltjes liggen nog ergens in een doos te wachten tot ik de moed op kan brengen. Maar voorlopig hebben we een vogelhuisje op stand. Laat maar komen die zomer…
Tegenwoordig als ik de hond uit laat heb ik standaard een plastic zakje bij me. Niet alleen voor de behoefte van de hond, maar ook om onderweg wat brandnetels te kunnen plukken. En het werkt. Als je plukt met het zakje om je hand heb je geen enkele last van de brandhaartjes.
Natuurlijk willen we de brandnetels die wat verder weg staan van de doorgaande weg. Niet die van de plasstrook, zeg maar…
Dit is de ideale tijd van het jaar om brandnetels te plukken. De jonge scheuten zijn barstensvol energie en goede voedingsstoffen. Laat je niet tegenhouden als de onderkant van het blad paars is. Dit is een indicatie voor het mineraal ijzer. Extra gezond dus.
Maar wat moet je ermee? Kan me voorstellen dat je die vraag stelt.
Eenmaal thuisgekomen gaan ze de droger in. Een uurtje of vier totdat ze kurkdroog zijn en daarna gaan ze in een potje om te bewaren. Niet meer en niet minder. Toepassing: als spinazie. Een beetje verkruimelen door de rijst of over de lasagna. Extra waardevolle vitamines en mineralen die je maaltijd net een extra ‘touch’ geven.
Bloemkool
In deze bladerenbrei zit toch echt een hagelwit kooltje van een centimeter of vijf doorsnede. Weeuwenteelt. Dat wil zeggen dat de bloemkool eind augustus is gezaaid en over een week of acht oogstbaar is. Al die tijd heeft ze in de kas gestaan en me toch enige zorgen gebaard. Een paar exemplaren hadden last van knolvoet, een zeer besmettelijke ziekte.
Die planten hebben we dan ook geruimd en met de onderliggende aarde het pad naar de moestuin opgehoogd. Dan waren er nog de slakken. Heel veel slakken. Korrels strooien leek niet echt te helpen, maar inmiddels heb ik een wondermiddel ontdekt waar je op internet niet veel over leest. 😉
Niet verder vertellen, maar het geheim is plassen over de bloemkool. De plant is blij met de stikstof en slakken voelen zich er niet thuis. Het resultaat is een mooie bloemkool. Niet dat we thuis reppen over de kweekmethode, want dan wordt er niet meer gegeten maar vanaf nu zweer ik bij dit wondermiddel.
radijsjes
De radijsjes komen al mooi op. Een extra vroeg ras, speciaal voor in de kas. Â Aangezien ik toch in de kas aan het werk was, gelijk maar even de aardappels gecontroleerd. Deze zijn begin februari de grond in gegaan en behoorlijk geworteld:
Buiten de kas bloeit de pruimenboom al volop. De lente komt er aan!
Men nemen twee bedkanten, twee pvc buizen (ruim vijftig jaar oud, kwamen bij renovatie uit de lift tevoorschijn 😉 et voilà ’ daar is je eigen ‘rozenboog’. Nu ja, rozen zullen het niet worden, maar het vormt een ideale plek voor de muizenmeloentjes  Eigenlijk veel te vroeg gezaaid, maar inmiddels lekker koel weg gezet, dus die zullen het hopelijk wel trekken tot half mei.
Onder de ramen -even de schilder lief aankijken en een deel van de oogst beloven- zijn de meiknolletjes gezaaid. Ook vroeg, maar onder het glas durfde ik het wel aan. Let wel op dat je geen dubbel glas gebruikt. Het houdt de warmte wat buiten.
Het rek linksboven bestaat uit een ander beddeel, dat vast is gezet door middel van twee hangsystemen voor vitrages. Aluminium, dus het roest niet. Handig! Hier kan straks de citroenkomkommer naar lievelust groeien. Maar nu de rest van de klimmers nog….
spinazie
In een klimaat dat volledig in de war is, zeggen die ene rups en dat enkele Lieveheersbeestje natuurlijk niets. Maar toch…overal wordt al druk gezaaid. Het eerste perkgoed ligt in de winkels . De pruimenboom bloeit helaas al volop en vanmorgen zag ik de bijen rondjes vliegen boven hun korf. Erger: de voorraad van het voorgaande seizoen begint op te raken…
De eendenvriendjes zijn begonnen met het leggen van eieren, al laat de bevruchting nog even op zich wachten. Dat geeft niet, want eendeneieren zijn best lekker. (Rood puntje in het ei? Niet eten, dan is het bevrucht. Of langer wachten zodat je Balut kunt eten, als je daarvan houdt).
Sjalot
De in oktober geplante uien, knoflook en sjalotten zijn onmiskenbaar aan een spurt bezig, al hebben ze het in deze koude en natte tijd van het jaar zwaar. Volgend jaar toch maar op een bedje zetten. Alhoewel ik op zandgrond teel, was het de afgelopen dagen best nat.
Begin november werd er spinazie gezaaid. In de koude kas zelf. Dat is later weer onder gespit om de grond wat te verrijken, de spinazie in manden mocht blijven. Met bovenstaand resultaat 😉 Half februari is er weer spinazie gezaaid in de volle grond (onder vliesdoek) zodat we ook in maart en april spinazie kunnen oogsten. Alhoewel verse spinazie erg lekker is, wordt in huize van Houten de meeste spinazie gedroogd zodat je altijd ‘verse’ groente bij de hand hebt. Soms gaat het om een combinatie van groentes. Brandnetel kun je bijvoorbeeld perfect mengen met spinazie. Het resultaat gaat in een strooibus en je hebt een smaakvolle toevoeging van je lasagna of soep.
Foto: Diana’s mooie moestuin
Ieder jaar probeer ik wel iets bijzonders in de tuin te laten groeien en bloeien. Een paar jaar geleden waren dat bovenstaande aubergine’s met het formaat van een pruim. Dat waren dan gelijk de enige aubergine’s die me ooit gelukt zijn, want het kweken van aubergine’s is een vak apart dat aan mij niet helemaal besteed is. Â De oude wijven kool of eeuwig moes was ook niet echt een succes. Een plant die ruim veertig jaar oud kan worden en eigenlijk niet hoort te bloeien, bloeide bij mij het allereerste seizoen.
Maar ja, wat is bijzonder?
Soms denk je dat iets helemaal niet bijzonder is, blijken de hard-core tuinders er nog nooit van gehoord te hebben. De buurvrouw die toch al zeker tien jaar op de tuin zit had er nog nooit van gehoord: aardperen. De 80 Jarige een paar tuinen verderop, geboren zoon van een groenteman, vroeg zich nog af of je in het Nederlandse klimaat überhaupt wel knoflook kon telen en zuring wordt vaak voor onkruid aangezien.
Benieuwd wat men dit jaar van de eetbare Afrikaantjes vind. Ik verheug me er in ieder geval nu al op. 😉
Weer of geen weer. In de moestuin is altijd iets te doen. Vandaag de afrastering gedeeltelijk vervangen door buxusboompjes. Daarna was het overigens snel gedaan, want het regende dat het goot en de nieuwe vriendjes hadden nog wat aandacht nodig. Bij het betreden van de tuin kwamen ze me al vrolijk kwakend tegemoet.
Wel gezellig, maar eigenlijk was dat loslopen nu net niet de bedoeling. Met de overvloedige regenval van de afgelopen tijd was de grond rondom hun hek wat uitgespoeld. En daar kun je natuurlijk lekker onderdoor om te scharrelen in de moestuin.  Lekker wormpjes zoeken. Slakjes en ander grut. Dat wordt deze zomer dus sla zonder slakken.
Bataat
Toegegeven. Het duurde even voordat deze blog weer in beeld was, maar er moest ook veel gebeuren. Druiven snoeien, mest rijden, knoflook zetten. Name it.
De laatste oogsten zijn van het land. Er staat nog wat boerenkool, andijvie en postelein en spinazie maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Op de vensterbank is het eerste voorkiemen al weer begonnen. De tabak komt al boven en de eerste paprika’s hebben hun blaadjes al ontvouwd. Veel te vroeg natuurlijk, maar het komt wel goed.
Met sommige producten moet je echt vroeg beginnen. Tabak is er zo een. (Die hele kleine ielige plantjes uitplanten heeft weinig zin. Plant ze pas als ze een handhoog zijn). De zoete aardappel of bataat is ook zo’n voorbeeld van een plant die de tijd neemt. Zowel om op te komen als om te oogsten. Het is altijd een van de laatste producten die geoogst worden omdat pas in het allerlaatste stadium het dik worden van de wortel op gang komt. (Zo gaat het ook bij de knoflook, trouwens, al hoef je daarbij geen hele zomer te wachten 😉
Het blad kun je overigens ook eten. Als spinazie. In Cambodia zien ze het als ‘krachtvoer’ getuige het gesprek dat ik met de kruidenier had. “Echt waar mijnheer, blad is Ginseng, extra versterkend”. Best. Maar ook gewoon mooi waardoor de aardappel of bataat ok als kamerplant houdbaar is.
Wil je meer weten over de zoete aardappel? Op www.moestuinforum.nl vind je een praktische handleiding. Maar zoals gezegd, neem de tijd en begin nu.
waterkefir
Ik was ze even uit het oog verloren. De kefir. Een lang verloren liefde. De meeste mensen kennen het wel onder de naam ‘yoghurtplantje’ (dat je voedt met melk) maar er bestaat dus ook waterkefir. En veel meer, maar ik ben nog lerende 😉
Op de foto zie je de waterkefir in de fase van tweede gisting. De eerste is dus echt niet lekker. Wie dat lekker vindt is….raar….
Rode bes met munt levert een heerlijk frisse smaakbom op. Dat wordt deze zomer dus kefir met aardbei, zwarte bes, appel, framboos, en noem maar op.
Maar dat is nog even geduld. Op dit moment is het in de moestuin vooral een kwestie van ruimen, herinrichten, bedekken, plannen, mest rijden. Schoffelen. Snoeien. Een boompje planten en meer. Toch is er nog leven in de tuin. Er staat nog een vol bed andijvie en de boerenkool laat zich ook niet onbetuigd. Vandaag nog een dozijn paprika’s meegenomen. Uit de tuin van de buren, dat dan weer wel, maar ze smaken er niet minder om.
Ook de guerrilla gardenia is weer gestart. Hier en daar ben ik wat aardperen “verloren” en het zou me niets verbazen als er volgend jaar spontaan een druivenstruik tegen een bepaalde flat groeit.
Hasta la Vista
Oorlogsvoering kan best mooi zijn 😉
Meer weten over kefir?: op Facebook vind je de Kefirgroep waar liefhebbers vragen stellen en korrels delen.
